Gminy Powiatu Sochaczewskiego

GMINA BROCHÓW

Gmina Brochów położona jest w środkowo–zachodniej części województwa mazowieckiego, 50 km na zachód od Warszawy. Od strony północnej granice gminy stanowi rzeka Wisła, zaś od zachodniej rzeka Bzura. Cała gmina położona jest w otulinie Kampinoskiego Parku Narodowego. W skład gminy wchodzi 31 miejscowości, w tym 22 sołectwa.
Korzystne warunki klimatyczno – przyrodnicze i walory krajobrazowe stanowią podstawę do rozwoju rolnictwa i turystyki. Gmina jest niezwykle atrakcyjna pod względem przyrodniczym. Znaczny jej obszar zajmuje Puszcza Kampinoska, wymarzone miejsce do obserwacji fauny i flory. Przez gminę przepływa rzeka Łasica z nieskazitelnie czystą wodą.
Brochów ma bardzo długą i interesującą historię. Pierwsza wzmianka o nim pochodzi z 1113 roku i dotyczy drewnianego kościółka. W XVI wieku został on gruntownie przebudowany i powstała jedna z najpiękniejszych i niezwykłych budowli w Polsce, łącząca w sobie charakter sakralny i obronny.  To właśnie w tej świątyni odbył się ślub rodziców Fryderyka Chopina, a sam kompozytor był w niej chrzczony.
Gmina Brochów położona jest w województwie mazowieckim, w bezpośrednim sąsiedztwie od strony południowej z miastem powiatowym Sochaczew. Obszar gminy posiada dogodne powiązania komunikacyjne z regionem.
Powierzchnia gminy wynosi blisko 117 km2 i zamieszkuje ją ponad 4200 mieszkańców.
Gmina ma typowo rolniczy charakter. Znaczny obszar użytków rolnych stanowią grunty orne i pastwiska. Sprzyja to hodowli bydła mlecznego i produkcji żywca wołowego. Ponadto hoduje się trzodę chlewną oraz uprawia zboża i ziemniaki.
Znaczną część stanowią rezerwowe tereny usług turystyki i sportu, przeznaczone do zagospodarowania.
Podstawową funkcją Gminy, z racji jej położenia w otulinie Kampinoskiego Parku Narodowego, jest funkcja klimatyczno – przyrodnicza i turystyczna oraz mieszkaniowa z usługami, z umiarkowaną zabudową zagrodową i jednorodzinną.
Od początku lat 90-tych można zaobserwować ciągły rozwój gminy Brochów. W tym czasie powstało wiele znaczących dla tego terenu inwestycji. Wybudowano m.in. trzy nowoczesne, w pełni wyposażone szkoły. Oddano do użytku oczyszczalnię ścieków, która juz niedługo będzie rozbudowywana. Duże nakłady poniesiono na rozwój sieci wodociągowej i kanalizacyjnej, wybudowano wiele kilometrów dróg wiejskich, powstały chodniki, zmodernizowano linie energetyczne, stelefonizowano gminę.

Urząd Gminy Brochów
05-088 Brochów, Brochów 125
tel.: (22) 725-70-03, faks (22) 725-70-51
e-mail: gmina@brochow.ug.gov.pl
Wójt: Piotr Szymański

GMINA SOCHACZEW

Gmina Sochaczew położona jest na Mazowszu, w województwie mazowieckim, w odległości około 60 km od Warszawy i 70 km od Łodzi. Gmina liczy 8 577 mieszkańców, jej powierzchnia wynosi 9 141 ha i otacza ze wszystkich stron miasto Sochaczew, posiada 42 jednostki osadnicze w tym 33 sołectwa.
Sołectwa położone są przy drogach, w większości asfaltowych, o dużym natężeniu ruchu kołowego. Przez terytorium gminy przechodzą bardzo ważne szlaki komunikacji drogowej: Warszawa-Poznań, Sochaczew-Płock, Sochaczew-Żyrardów, Sochaczew-Skierniewice, oraz kolejowy Warszawa-Poznań.
Oddanie w 2003 roku do użytku obwodnicy miejskiej spowodowało szybszy przepływ pojazdów i bezpośredni dostęp do ważnego szlaku drogowego o międzynarodowym znaczeniu dla transportu tranzytowego, a mianowicie
Dominującym elementem krajobrazu są tu użytkowane rolniczo ilaste lub piaszczyste równiny. W sąsiedztwie rzek Bzury, Utraty, Pisi i Witonii rozpościerają się malownicze łąki oraz zarośla wierzbowe. Niewielkie powierzchnie zajmują młode lasy sosnowe oraz zagajniki brzozowe. W północno - wschodniej części gminy, w okolicach miejscowości Mokas należącej do otuliny Kampinoskiego Parku Narodowego zachowały się też nieliczne, ale ważne przyrodniczo mokradła. Oddalone od większych szlaków komunikacyjnych i zagęszczonej zabudowy stanowią ostoję ginących gatunków roślin i dzikich zwierząt. Na terenie gminy spotkać można drzewa uznane za pomniki przyrody.
Główną atrakcją turystyczną gminy jest Żelazowa wola. Dworek, miejsce urodzenia fryderyka Chopina, dawna oficyna pałacu Skarbków z przełomu XIX i XX wieku miści Muzeum i park przyciągający rzesze turystów z Polski, a także z zagranicy.
Gmina stanowi dogodną bazę wypadowa dla wycieczek do sąsiednich, atrakcyjnych turystycznie miejscowości, między innymi do Niepokalanowa, Brochowa, Arkadii, Nieborowa.
Gmina Sochaczew należy do lepiej rozpoznanych archeologicznie jednostek osadniczych na terenie Mazowsza. Ogółem na 61 stanowiskach archeologicznych z terenu Gminy stwierdzono obecność 92 śladów osadnictwa. Ze względu na funkcję, stanowiska można podzielić na: 27 osad, 10 cmentarzysk, 5 znalezisk luźnych ( pojedyńczych narzędzi bądź ozdób pochodzących z odkryć przypadkowych ), zaś pozostałe stanowiska to ślady osadnicze, dla których określenie funkcji na obecnym etapie rozpoznania nie jest możliwe. Dwa stanowiska wpisano do rejestru zabytków:
•Andrzejów Duranowski – osada z okresu wpływów rzymskich
•Bielice – ślady osady starożytnej
W północno – wschodniej części gminy mały skrawek jej terenu przecina otulina (strefa ochronna ) Kampinoskiego Parku Narodowego. Bardziej zewnętrzną strefę otuliny stanowi obszar chronionego krajobrazu, rozciągający się po Żelazową Wolę.

Urząd Gminy Sochaczew
96-500 Sochaczew, ul. Warszawska 115
tel.: (46) 864-26-00, faks (46) 864-26-02
Wójt: Mirosław Orlinski

GMINA IŁÓW

Gmina Iłów położona jest w bezpośrednim sąsiedztwie Wisły na obszarze Niziny Środkowo - Mazowieckiej w odległości 75 km od Warszawy i 85 km od Łodzi. Położenie Gminy wzdłuż drogi krajowej 575 i 577 umożliwia bezpośrednie połączenie z Wyszogrodem, Sochaczewem, Płockiem oraz Łowiczem. Gmina Iłów obejmuje 56 miejscowości zlokalizowanych na powierzchni 12 850 ha i zamieszkałych przez 6313 mieszkańców. Siedzibą władz Gminy jest Iłów, z charakterystyczną zabudową miejską, tj. zabytkowymi kamieniczkami wokół położonego centralnie skweru.
Gmina Iłów posiada walory turystyczne: piękny krajobraz nadwiślański wraz z utworzonymi na kępach wiślanych rezerwatami przyrody i bogate gatunkowo duże kompleksy leśne z uroczyskami. Na odcinku Wisły przylegającym do Gminy Iłów znajdują się liczne wyspy. Są one miejscem gnieżdżenia się blisko 200 gatunków ptaków, w tym także zagrożonych wyginięciem, m.in. bielika, kormorana czarnego, sokoła wędrownego, pustułeczki. Bezpośrednio z rzeką graniczy atrakcyjny turystycznie Nadwiślański Obszar Chronionego Krajobrazu. Stanowi on otulinę Gostynińsko–Włocławskiego Parku Krajobrazowego, a także przedpole Puszczy Kampinoskiej. Duża część Gminy została ostatnio włączona do Europejskiej sieci Ekologicznej Natura 2000, mającej na celu ochronę dziko żyjącego ptactwa oraz siedlisk przyrodniczych dzikiej fauny i flory.
Iłów jest gminą o charakterze rolniczym. Prowadzona jest tu przede wszystkim gospodarka rolna, ale także leśna i łowiecka. Atrakcją turystyczną jest utworzony w 1988 r. Rezerwat Uroczysko Rzepki, w którym można obejrzeć przepiękne starodrzewy sosnowe z domieszką grabów i dębów. Przez teren Rezerwatu przebiega ścieżka dydaktyczna o długości 7 km. Na uwagę zasługuje również malownicze położone na północ od Iłowa Uroczysko Gilówka oraz położone na południu uroczysko Załusków.
Corocznie na terenie gminy organizowane są cieszące się dużą popularnością imprezy. W połowie maja odbywa się „Otwarcie Lasu”, w czasie którego Wójt Gminy uroczyście wręcza działkowiczom symboliczny klucz do lasu. Oprócz tego, pod koniec sierpnia w Iłowie odbywa się „Pożegnanie Lata”, którego tradycją jest koncert popularnego zespołu krajowego lub zagranicznego.
Atrakcją turystyczną Gminy są także zabytki historyczne, do których należą przede wszystkim zabytkowe kościoły (kościół parafialny w Iłowie z XVIII w., kościół parafialny z XV w. oraz kościół parafialny w Brzozowie z XIX w.)

Urząd Gminy Iłów
96-520 Iłów, ul. Płocka 2
tel.: (24) 267-50-80, faks (22) 267-50-81
e-mail: ilow@ug.pl
Wójt: Jan Kraśniewski

GMINA MŁODZIESZYN

Gmina Młodzieszyn jest położona w malowniczym krajobrazie nadwiślańskim i nadbzurzańskim. Do odwiedzania tych okolic zachęcają wspaniałe tereny umożliwiające rekreację i wypoczynek w lesie i nad wodą. Oprócz pięknej przyrody gmina posiada także kilka zabytków kultury: zespół dworsko parkowy w Ruszkach, zespół dworsko parkowy w Witkowicach, kościół parafialny w Kamionie, park w Młodzieszynie, a także stanowiska archeologiczne kultury łużyckiej nad Bzurą. W kościele parafii Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Młodzieszynie znajduje się krucyfiks pochodzący z Norymbergii z XVII wieku i zabytkowa monstrancja z tegoż wieku. Obok kościoła stoi dzwonnica, pamiątka po dawnym kościele z 1875 roku. W czasie okupacji hitlerowskiej została zamieniona w więzienia. Niemcy zamordowali tu około trzydziestu więźniów. Obecnie jest udostępniona do zwiedzania dla turystów. Z miejscowością Kamion w gminie Młodzieszyn wiąże się legenda o świętym Jacku. Otóż, święty Jacek przed wiekami udawał się wraz ze swymi towarzyszami Florianem, Benedyktem i Godinem ze Śląska do Kijowa. Gdy dotarli do Kamiona zatrzymała ich Wisła. Wokół nie było żadnej przeprawy ani łódki. Wtedy święty Jacek zrzucił z ramion płaszcz i przeszedł po nim przez nurt rzeki. Za nim ruszyli towarzysze podróży. Do dziś w Kamionie znajduje się kamień upamiętniający to wydarzenie.
Gmina Młodzieszyn położona jest w południowo-wschodniej części województwa mazowieckiego w powiecie sochaczewskim. Powiat ten jest jednym ze średniej wielkości powiatów w województwie. Pod względem liczby ludności (ok. 84 tys. mieszkańców) oraz pod względem powierzchni (731 km2) powiat plasuje się po środku stawki w województwie.
Gmina Młodzieszyn zajmuje powierzchnię 117.1 km2 co stanowi 16.01% powiatu sochaczewskiego. Gmina graniczy z czterema innymi gminami powiatu sochaczewskiego. Jej położenie charakteryzuje przebiegający przez gminę ciąg drogi krajowej nr 50 (relacji Sochaczew - Młodzieszyn - Płońsk) oraz bliskość ok. 10 km do drogi międzynarodowej nr 2 Warszawa – Poznań. Gmina leży w odległości 10 km od Sochaczewa, natomiast odległość od pozostałych ważnych ośrodków województwa mazowieckiego wynosi:
do Wyszogrodu - 10 km i do Warszawy - 60 km a ośrodków województw ościennych: Łowicza ok. 20 km oraz Łodzi 100 km.
Ludność w Gminie Młodzieszyn zamieszkuje w miejscowościach zorganizowanych w sołectwa i ma charakter rozproszony. Administracyjnie obszar gminy podzielony jest na 21 sołectw i 27 miejscowości.
Oprócz pięknej przyrody gmina posiada także kilka zabytków kultury: zespoły dworsko-parkowe w Ruszkach i Witkowicach, kościół parafialny w Kamionie, zabytkowy park w Młodzieszynie (gdzie można zobaczyć wiele okazałych drzew: lip, dębów, wiązów i buków, których wiek sięga 150 lat), a także stanowiska archeologiczne kultury łużyckiej nad Bzurą.
W gminie Młodzieszyn znajdują się 3 zabytkowe parki krajobrazowe tj. w Ruszkach, Młodzieszynie i Witkowicach.
Położenie gminy w sąsiedztwie dwóch rzek: Wisły i Bzury wraz z kompleksem lasu tworzą uroczy zakątek i gdyby nie jakość tych wód, które są znacznie zanieczyszczone tworzyłyby wspaniałe tereny rekreacyjne i wypoczynkowe dla pobliskiej Warszawy i Łodzi.
Gmina Młodzieszyn jest miejscowością wypoczynkowo-letniskową dla mieszkańców Sochaczewa i Warszawy. Oferujemy piękny krajobraz z dużymi kompleksami leśnymi, które każdej jesieni przyciągają setki grzybiarzy. Są to tereny wymarzone do przejażdżek rowerowych i konnych. Czysta woda rzeki Wisły i Bzury przyciąga turystów i wędkarzy. Turyści w wolnych chwilach mogą zwiedzać zabytki i miejsca, które warto zobaczyć. Dysponujemy bazą noclegową w malowniczo położonym miejscu w lesie w Starych Budach w budynku Gminnego Centrum Historii. Istnieje tam 40 miejsc noclegowych.

Urząd Gminy Młodzieszyn
96-512 Młodzieszyn, ul. Wyszogrodzka 25
tel.: (46) 864-17-50, faks (46) 864-17-65
e-mail: sekretariat@mlodzieszyn.pl
Wójt: Monika Pietrzyk

GMINA NOWA SUCHA

Gmina Nowa Sucha zajmuje powierzchnię 90 kilometrów kwadratowych, na której mieszka 5898 osób. Gmina liczy 26 sołectw. Jej powierzchnia wynosi 90,34 km2 , natomiast liczba mieszkańców to ponad 6 tyś.
Jest to typowa gmina rolnicza z dominującymi uprawami zbóż, okopowych, warzyw i owoców. Około 100 hektarów w gminie (w sąsiedztwie Sochaczewa) jest przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową.
Gmina ma idealne warunki dla potencjalnych inwestorów. Gmina jest w znacznej części zwodociągowana i pokryta siecią telefoniczną. Nowa Sucha znajduje się w niewielkiej odległości od Sochaczewa, Łowicza i Skierniewic.
Gmina Nowa Sucha znajduje się w południowej części powiatu sochaczewskiego w woj. mazowieckim. Pod względem fizjograficznym leży w obrębie makroregionu Nizin Środkowej Polski na Równinie Łowicko-Błońskiej. Przez obszar gminy przebiegają następujące szlaki komunikacyjne które w znacznym stopniu ułatwiają komunikację: międzynarodowa trasa A2, droga wojewódzka 705 (odcinek Sochaczew-Skierniewice), Magistrala Kolejowa Wschód-Zachód. Na terenie gminy znajdują się dwa przystanki kolejowe: Kornelin i Leonów, na których zatrzymują się pociągi osobowe relacji Warszawa – Łowicz.
Głównym źródłem utrzymania dla większości mieszkańców jest praca w rolnictwie ze względu na istniejące korzystne warunki do prowadzenia produkcji rolniczej. Głównymi kierunkami upraw są zboża i rośliny przemysłowe, ale także owoce miękkie i warzywa. Dużo jest również gospodarstw typowo sadowniczych. Natomiast w produkcji zwierzęcej prowadzony jest głównie chów bydła i trzody chlewnej.
O walorach krajobrazowych decyduje położenie gminy w dorzeczu rzeki Bzury i dwóch mniejszych rzek: Suchej (Nidy) i Pisi, które wraz z gęsta siecią rowów melioracyjnych, niezwykle malowniczo meandrują przez obszary łąk. Kompleksy leśne są ostoją wielu gatunków zwierząt i ptaków, a w coraz czystszych rzekach można spotkać bogactwo fauny i flory. Na terenie gminy Nowa Sucha znajdują się doskonałe tereny łowieckie.
Pierwsze ślady w zapisach historycznych dotyczące gminy mówią o roku 1208 jako momencie erygowania parafii w Kozłowie Szlacheckim. Widocznymi pamiątkami historii są trzy kościoły: w Kozłowie Biskupim z 1443 r., w Kozłowie Szlacheckim z 1470 r. oraz w Kurdwanowie z 1676 r. Zabytkami są również zespoły dworskie z początku XIX w. zaliczane do tzw. „dworów polskich” znajdujące się w Zakrzewie, Rokotowie oraz w Gradowie.
Ze względu na w/w walory krajobrazowe i historyczne istnieje możliwość wygospodarowania terenów rekreacyjnych i duża szansa rozwoju agroturystyki.

Urząd Gminy Nowa Sucha
96-513 Nowa Sucha
tel. (46:) 861-20-51, faks (46) 861-20-51
e-mail: nowa_sucha@zgwrp.org.pl
Wójt: Maciej Mońka

GMINA RYBNO

Rybno jest Gminą zrównoważonego rozwoju, przyjazną dla ludzi, dbającą o środowisko naturalne i wszechstronny rozwój społeczny.
Gmina Rybno położona jest w centralnej części kraju, ma południowo zachodnich obrzeżach województwa mazowieckiego. Należy do powiatu sochaczewskiego. Zajmuje powierzchnię 7 274, 02 ha. W skład administracyjny gminy wchodzą 24 sołectwa. Gmina Rybno sąsiaduje z gminami Iłów, Młodzieszyn, Sochaczew, Nowa Sucha, Kocierzew.
Rybno jest oddalone 10 km na zachód od Sochaczewa, 60 km od Warszawy oraz na wschód od Łodzi 65 km. Główne szlaki komunikacyjne to Płock – Sochaczew – Warszawa oraz Warszawa – Poznań.
Okolice Rybna charakteryzują się mało zalesionymi glebami dobrymi dla rolnictwa. Teren gminy przecinają dwa cieki wodne Lutonia i Witonia uchodzące do Bzury. Monotonie równinnego terenu urozmaicają doliny wspomnianych cieków oraz ostaniec erozyjny – Łysa Góra. Istotną część rolnictwa zajmuje produkcja sadownicza. Około 500 hektarów sadów daje znaczną produkcję owoców, szczególnie jabłek. Szereg prężnie działających gospodarstw ogrodniczych prowadzi swoje sady w systemie integrowanej produkcji sadowniczej.
Na terenie Gminy Rybno znajduje się wiele obiektów turystycznych wartych zwiedzania i zapoznania się z ich historią. Do najważniejszych osobliwości Gminy Rybno zaliczyć należy park krajobrazowy wraz z odtworzonym dworem oraz ponad 100 – letnie aleje kasztanowcowe.
Dobry stan środowiska naturalnego i posadowione w nim rolnictwo jest atrakcyjne dla inwestorów krajowych i zagranicznych.

Urząd Gminy Rybno
96-514 Rybno, ul. Długa 20
tel.: (46) 861-14-38, faks (46) 861-14-38
e-mail:gminarybno@wp.pl
Wójt: Damian Jaworski

GMINA TERESIN

Gmina Teresin liczy 11 tys. mieszkańców. Leży w centrum Polski, 33 km na zachód od Warszawy, przy drodze międzynarodowej Berlin-Moskwa. Przez teren gminy przebiega szlak kolejowy łączący Europę Wschodnią i Zachodnią.
W przeszłości Teresin stanowił własność rodziny książęcej Druckich-Lubeckich. Dziś słynny jest ze znanego na całym świecie klasztoru i sanktuarium Niepokalanów, który w 1927 r., na terenach ofiarowanych przez księcia Jana Druckiego-Lubeckiego, założył św. Maksymilian Kolbe. Tu też znajduje się siedziba Radia Niepokalanów, Wydawnictwa Ojców Franciszkanów drukarnia, Ochotnicza Straż Pożarna złożona z braci zakonnych oraz Muzeum św. Maksymiliana. Godne obejrzenia są figurkowe przedstawienia "Misterium Męki Pańskiej" i "Panorama Tysiąclecia".
Rozwój gospodarczy tych terenów nastąpił po 1815 r. i trwa do dzisiaj. Zdecydowało o tym atrakcyjne położenie przy głównych szlakach komunikacyjnych i bliskość chłonnego rynku warszawskiego. Poza produkcją rolną swoje siedziby mają tu przedstawiciele przemysłu nieuciążliwego dla środowiska, m.in.: ZPZ Szymanów, Bakoma, Prologis, Greiner.
Położenie geograficzne, obecność sanktuarium niepokalanowskiego, liczne zabytki oraz zadbane środowisko naturalne sprawiają, że Teresin odwiedzany jest przez coraz większą liczbę turystów i pielgrzymów, którzy korzystają co roku z bogatszej i wciąż unowocześnianej bazy noclegowej. Zakwaterowanie oferują m.in. Dom Pielgrzyma, hotele: Kuźnia Napoleońska, Jubilatka i Relax.
Od kilku lat Teresin doceniany jest jako atrakcyjne miejsce dla budownictwa jednorodzinnego. Do takiej oceny, poza wygodnym połączeniem kolejowym ze stolicą oraz typowymi zaletami małej miejscowości (cisza, czyste powietrze, bezpieczeństwo, stosunki międzyludzkie) przyczynia się również bogata infrastruktura. Na terenie gminy działają nowoczesne placówki medycyny rodzinnej, gabinety stomatologiczne, apteki, ośrodki kulturalne i sportowe, liczne punkty usługowe, sieć szkół publicznych cieszących się dobrą opinią - cztery szkoły podstawowe, dwa gimnazja oraz zespół szkół średnich. W niedalekim Szymanowie siostry ze Zgromadzenia Sióstr Niepokalanek prowadzą renomowane prywatne gimnazjum i liceum dla dziewcząt, założone przez Marcelinę Darowską w 1907 r.
Ofertę dla młodzieży męskiej wzbogaca prowadzone przez Ojców Franciszkanów Niższe Seminarium Duchowne w Niepokalanowie, otwarte nie tylko dla chłopców z powołaniem do stanu duchownego. Dzieciom młodszym służy Społeczne Przedszkole Integracyjne.
Teresin, jako jedyna gmina powiatu sochaczewskiego po raz drugi w 2003 r. znalazła się w "Złotej Setce Samorządów" - rankingu samorządów, opracowywanym przez dziennik "Rzeczpospolita" i Centrum Badań Regionalnych. Kryterium konstruowania listy jest zaangażowanie inwestycyjne w okresie trzech lat w przeliczeniu na jednego mieszkańca. Przypieczętowaniem tego sukcesu było zajęcie w 2005 roku w podobnym rankingu "Rzeczpospolitej" 8 miejsca w Polsce w kategorii gmin wiejskich.
Ambicją władz Teresina jest zrównoważony rozwój gminy, aby była przyjazna dla inwestorów, gościnna dla turystów i atrakcyjna dla mieszkańców.

Urząd Gminy Teresin
96-515 Teresin, ul. Zielona 20
tel.: (46) 861-38-15, faks (46) 864-25-32
e-mail: urzad.gminy@teresin.pl
Wójt: Marek Olechowski

MIASTO SOCHACZEW

Sochaczew, jedna z najstarszych miejscowości regionu mazowieckiego położona
w jego zachodniej części, w dolinie Bzury, liczy obecnie 37,5 tys. mieszkańców. Stanowi ważny węzeł komunikacyjny na międzynarodowej trasie kolejowej E-20 i drogowej nr 2 (Berlin – Warszawa – Moskwa). Tędy przebiegają również drogi do Łodzi, Płocka, Wyszogrodu, Mszczonowa i Skierniewic. Sochaczew jest siedzibą władz miejskich, gminnych i powiatowych, stanowi ośrodek rozwoju o znaczeniu subregionalnym. Powierzchnia miasta wynosi 2.613 ha, a struktura terenu jest dość nietypowa jak na gminę miejską, ponieważ 54,57% zajmują grunty rolne, tereny zurbanizowane 37,82%, lasy i grunty leśne 4,74 %, zaś nieużytki stanowią 2,87% terenu miasta. W ostatnich latach Sochaczew rozwija się dynamicznie oraz zmienia swój wizerunek pod względem estetycznym i gospodarczo-ekonomicznym. Kierunkiem działania, jaki wyznaczyły sobie władze miasta, jest otwarcie Sochaczewa na ruch turystyczny, ukazanie bogatej historii ziemi sochaczewskiej oraz jej zabytków. Na przełomie ostatnich lat miasto uhonorowane zostało wieloma nagrodami, w tym m.in.: 5-krotnie tytułem Gmina Fair Play, Mazowiecką Nagrodą Jakości oraz tytułem Profesjonalnej Gminy Przyjaznej Inwestorom. Od 2004 roku w Urzędzie Miejskim wdrożony jest także Systemu Zarządzania Jakością 9001 – 2001. Miasto w 2009 roku uplasowało się również na bardzo wysokim, 25 miejscu w Złotej Setce Samorządów Rzeczpospolitej.

Profil gospodarczy
Profil gospodarczy Sochaczewa określają głownie małe i średnie przedsiębiorstwa produkcyjne oraz usługowe (łącznie ok. 4858 podmiotów gospodarczych). Zajmują się one głównie produkcją i usługami w branżach takich jak: transport, dystrybucja paliw, handel artykułami spożywczymi i przemysłowymi, produkcja odzieży, tworzyw sztucznych, produkcja owoców i warzyw. Rejon sochaczewski wyróżnia się dużą ilością firm transportowych, które zasięgiem swoich usług i produkcji obejmują rynek całego kraju i Europy.
O atrakcyjności miasta decyduje głównie jego położenie oraz dobre połączenia krajowe i międzynarodowe, odbywające się po trasie komunikacyjnej A2, łączącej wschód i zachód Europy. Wieloletnie tradycje w branżach przemysłu chemicznego i przetwórstwa rolno-spożywczego nadal wyznaczają profil firm i produkcji w mieście, które zasięgiem swoich usług obejmują teren całej Polski i Europy.

Atrakcje turystyczne i walory przyrodnicze
Sochaczew, od początku swego istnienia, był ważnym punktem obronnym rejonu. Niegdyś, na malowniczo położonym wzgórzu wznosił się tutaj Zamek Książąt Mazowieckich, z którego do dzisiaj pozostały już tylko ruiny. Zamek wzniesiony został około połowy XIV w. Obecnie górujące nad doliną Bzury ruiny stanowią malowniczy element krajobrazu. U podnóża wzgórza zamkowego, od strony miasta, znajduje się amfiteatr z muszlą koncertową – miejsce wielu plenerowych imprez kulturalnych, a także duży pas terenów zielonych nad samym brzegiem rzeki. W centrum, na odnowionym Placu Kościuszki, w klasycystycznym budynku dawnego ratusza mieści się Muzeum Ziemi Sochaczewskiej i Pola Bitwy nad Bzurą, które w swoich zbiorach posiada pamiątki po największej bitwie kampanii wrześniowej 1939 roku w okolicach Sochaczewa. Dla miłośników kolei i nie tylko swoje eksponaty prezentuje Muzeum Kolei Wąskotorowej. Podziwiać tu można największy zbiór taboru wąskotorowego w Europie, a w okresie letnim można wybrać się na wycieczkę zabytkowym pociągiem, który dociera na skraj Puszczy Kampinoskiej. Niewątpliwie najważniejszą atrakcją jest położona nieopodal miasta Żelazowa Wola. Tu, w 1810 roku przyszedł na świat wybitny polski kompozytor Fryderyk Chopin. W Sochaczewie kompozytor zagrał swoje kompozycje, a dzisiaj, obok tego miejsca, znajduje się park, w którym mieszkańcy Sochaczewa ufundowali pomnik-obelisk ozdobiony medalionem z brązu, przedstawiającym profil głowy Fryderyka Chopina. Walory turystyczne Sochaczewa mają głównie znaczenie lokalne, istnieje jednak kilka obiektów, które znalazły się w rejestrze Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków: klasycystyczny Dwór Czerwonka w zabytkowym Parku Garbolewskiego przy ul. Głowackiego zbudowany ok. 1800 r. Obecnie dwór jest siedzibą Państwowej Szkoły Muzycznej I i II stopnia. Park jest objęty ścisłą ochroną konserwatorską. Ponadto Dwór Gawłów, Cmentarz Wojenny z II wojny światowej przy Al. 600-lecia w Trojanowie, Cmentarz rzymsko – katolicki przy ul. Traugutta, Kaplica Tomickich i Kaplica prawosławna na w/w cmentarzu. Cmentarz parafii św. Wawrzyńca powstał około 1830 r.; znajdująca się na nim klasycystyczna kaplica Tomickich wzniesiona została około połowy XIX w., a kaplica prawosławna pochodzi 1914 r. Znajduje się tam kilkadziesiąt nagrobków z XIX w. i początków XX, kwatery żołnierzy września 1939 r. z mogiłą dowódcy obrony Sochaczewa majora Feliksa Kozubowskiego. Inne interesujące miejsca to Kościół rzymsko–katolicki p.w. NMP w Trojanowie i Hale targowe, klasycystyczne Kramnice wzniesione w latach 1828–1833 przy ul. Warszawskiej. Ciekawym zabytkiem jest kaplica mahometańska, grobowiec mułły wzniesiony w I połowie XIX w. na terenie byłego cmentarza muzułmańskiego (obecnie teren Liceum Ogólnokształcącego), zbudowany z cegły na planie koła. W Sochaczewie jest też mający dużą wartość historyczną Cmentarz Żydowski, założony prawdopodobnie w XV w. Należy on do najstarszych nekropolii żydowskich w Polsce i jest to miejsce pochówku znanego “Cadyka z Sochaczewa“ Abrahama Bornszteina.

Historia
Miasto Sochaczew jest jedną z najstarszych miejscowości regionu mazowieckiego. W X i XI w. leżąc na skrzyżowaniu kilku szlaków handlowych, stało się ważnym ośrodkiem handlowym. Od 1221 roku Sochaczew był siedzibą kasztelana, a za rządów książąt mazowieckich nadano mu prawa miejskie. Stał się miastem ludnym, o rozwiniętym rzemiośle (mieściły się tu wówczas 22 cechy rzemieślnicze). W 1377 r. książę Siemowit III wydał w Sochaczewie statuty mazowieckie (będące pierwszym takim zbiorem dla całego Mazowsza). Książę zreformował również administrację swych dóbr, wprowadzając urząd starosty.
Upadek Sochaczewa rozpoczął się pod koniec XVIII w., a utrwalony został przez kolejne pożary w 1808 i w 1818 r. Mimo tego, dogodne położenie miasta rokowało jego ponowny rozwój i do powstania listopadowego władze Królestwa Polskiego czyniły znaczne nakłady finansowe na rozbudowę i rozwój Sochaczewa. Dzięki temu w 1824 r. wytyczono nowy układ urbanistyczny miasta, zbudowano nową groblę i most na Bzurze. Druga połowa XIX w. była kolejnym niepomyślnym okresem dla Sochaczewa. Podstawowym źródłem utrzymania mieszkańców miasta była uprawa zbóż, w związku z czym mieszkańcy odczuli szczególnie dotkliwie lata kryzysu agrarnego (1880–1895) Dodatkowym czynnikiem, który pogłębił trudności gospodarcze, był brak połączeń kolejowych i słaby rozwój przemysłu. Linia kolejowa przechodząca przez Sochaczew, a łącząca Warszawę z Łodzią i Kaliszem została zbudowana około 1903 r., podczas gdy Skierniewice i Łowicz posiadały takie połączenia już w latach 40. XIX w. Także I wojna światowa przyniosła miastu wiele zniszczeń i strat. Od grudnia 1914 r. do lipca 1915 r. Sochaczew był terenem zaciętych walk pozycyjnych na linii frontu niemiecko-rosyjskiego, przechodzącego wzdłuż rzek Bzury i Rawki.
II wojna światowa przyniosła kolejne zniszczenia. Już od pierwszych dni okupacji hitlerowcy rozpoczęli terror wobec ludności Sochaczewa. Wymordowali większość ludności żydowskiej, która stanowiła prawie 1/4 ludności miasta. 17. stycznia 1945 Sochaczew został zajęty przez jednostki Armii Czerwonej, które rozbiły znajdujące się tu oddziały niemieckie. Za bohaterską postawę swych mieszkańców w latach II wojny światowej miasto odznaczono w 1985 r. Krzyżem Grunwaldu III Klasy.
W okresie powojennym postępowało szybkie uprzemysłowienie miasta. W Sochaczewie powstawały i rozwijały się zakłady przemysłowe m.in. Energomontaż Północ, ZCB Plecewice. Rozwijało się także budownictwo, głównie spółdzielcze, a także szeroko pojęty handel i usługi. Obszar miasta powiększył się o przyłączony w 1977 roku Chodaków, który dzięki Zakładom „Chemitex” stał się przemysłową dzielnicą miasta. Do 1975 roku miasto było siedzibą powiatu, którą to funkcję odzyskało po reformie administracji w 1999 roku.

Urząd Miejski w Sochaczewie
www.sochaczew.pl
96-500 Sochaczew, ul. 1. Maja 16
tel.: (46) 862-22-75, faks 862-26-02
e-mail: sekretariat@sochaczew.pl
Burmistrz: Piotr Osiecki